آوای مرز / عبدالسلام معروفی : می گویند ” کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من ” این مثل معروف شاعر حکایت امروز کشور ما در بحران های اخیر است ؛ از اواخر اسفندماه سال گذشته تاکنون اکثر استان های کشور درگیر سیل بوده و این سیل باعث #مرگ بیش از ۴۰ نفر در سطح کشور و #آواره شدن هزاران نفر گردیده و صدها میلیارد تومان هم ضرر بر مردم ایران وارد آمد.
این سیل از استان های گلستان و مازندران در شمال را تا شیراز و کهگیلویه و بویراحمد در جنوب و… را تحت تاثیر قرار داده و در حال حاضر به یک “بحران ملی” تبدیل گشته و همه مدیران و مسوولان امر را در حالت آماده باش قرار داده و مردم را نیز دچار استرس و نگرانی کرده است.
کارشناسان امر معتقدند ایران از ۴۹ حادثه طبیعی جهان ۳۴ بحران را تجربه می‌کند که نیازمند توسعه زیرساخت ها و مدیریت در این زمینه است و قرن اخیر قرن بحران ها و سوانح حادث شده در صنایع است به عنوان مثال آتش سوزی در پتروشیمی ماهشهر، آتش سوزی در پالایشگاه تهران ، پلاسکو، #زلزله کرمانشاه و…از جمله این حوادث هستند که وقتی به بحران های طبیعی اضافه می شوند کار بحران را بیشتر از گذشته می کنند.
با نگاهی به مشکلات سال ۹۶ زلزله کرمانشاه که هنوز بسیاری از آنها بر جا مانده، مشکلات حال حاضر بحرانی در کشور و با توجه به بحران خیز بودن ایران ، #سازمان مدیریت بحران کشور از #کمبود منابع مالی رنج می برد و با تزریق های قطره چکانی اعتبارات نمی توان دردی از دردهای مردم را کاست.
جمهوری اسلامی ایران در همه این سال ها همواره آماده #کمکهای بشردوستانه یا تسهیل فعالیت نهادهای امداد رسان در جهان بوده و جمعیت هلال احمر ایران به عنوان نهاد امدادی و نماینده کشورمان خدمات درخشانی در حوزه خدمات دهی در بحران های سیل، زلزله و… در سطح جهان انجام داده ، اما متاسفانه این روزها که کشور ما که با یک بحران سنگین ملی در حوزه بلایای طبیعی روبرو است کمیته بین المللی صلیب سرخ به عنوان نماینده سازمان ملل در حوزه امداد و نجات حتی کمیته خاورمیانه هم تاکنون هیچگونه اظهارنظری در این حوزه و یا حمایتی از مردم ایران انجام نداده است.
هر چند بواسطه تحت سلطه بودن این سازمان در اختیار کشورهای بزرگ از جمله آمریکا، استعمار و استکبار هیچگونه امیدی به نقش مردمی و حمایتی به صورت واقعی سازمان ملل به عنوان بالاترین سازمان مرجع در حوزه دیپلماتیک و حل مشکلات جهانی نداریم اما انتظار می رفت این سازمان که ادعای حمایت حقوق بشری و اقشار مختلف مردم در اقصی نقاط مختلف جهان و بر اساس #منشور مصرح این سازمان در حمایت از حق و حقوق ملت ها و دولت ها را دارد و با تشکیل نهاد صلیب سرخ به تأمین غذا، آب آشامیدنی، مامن و دیگر کمکهای بشردوستانه به مردمانی می‌پردازد که از قحطی و جنگ و سایر بلایا به زحمت افتاده‌اند ولی متولیان امر و مدعیان حقوق بشری به رغم فوت چندین نفر در این بحران و آواره شدن هزاران نفر هیچگونه واکنشی از خود نشان نداده اند.
پس باید یکبار دیگر مثل فوق را مرور کرده و به تاکید بزرگان هیچ امیدی نباید به این سازمان و هیچ کدام از کشورهای مدعی داشت که ادعای حقوق بشری و #حمایت از مردم مظلوم و یا آسیب دیده دارند و همانطور که در این مدت نشان داده اند تنها راه نجات مشکلات کشور استفاده از #توان داخلی و همراهی همه جریان ها، ارگان ها، سازمان ها و مجموعه های داخلی بدور از هرگونه کنش و واکنش، حاشیه و جنجال ، #تخریب و فضاسازی است و همه صاحبان مسند و قوای موجود کمک کنند تا مشکلات مردمی به حداقل برسند.
