آوای مرز : جوزف یوسفی عکاس ارومیه ای در خصوص نمایشگاه عکس (در غیاب چهره) گفت: این نمایشگاه به بررسی این پرسش می‌پردازد که اگر چهره ناپدید شود و تنها پوشش و فرهنگ باقی بماند، هویت انسان در این فضای پنهان و خاموش چگونه تجلی می‌یابد؟
جوزف یوسفی عکاس ارومیه ای که بهار امسال نمایشگاه عکس انفرادی با عنوان (در غیاب چهره) را در ارومیه برپا کرده است در خصوص این نمایشگاه می گوید: در جهانی که چهره بدل به نشانه‌ای از تشخیص، قضاوت و مشروعیت شده، حذف آن نه پاک‌کردن صورت، که بازاندیشی در هستی‌ست. این مجموعه، تاملی‌ست در مرز ناپیدای میان دیدن و شناختن؛ جایی که غیاب، خود بدل به حضور می‌شود.
او ادامه می دهد: پوششی که چهره را پنهان می‌کند، تنها مانعی در برابر دیدن نیست، بلکه آینه‌ای‌ست که پرسشی بنیادین را بازتاب می‌دهد: آیا انسان، بدون چهره‌اش، همچنان وجود دارد؟ و اگر چهره، محل تلاقی نگاه دیگری با خویشتن است، پس با حذف آن، چه چیزی باقی می‌ماند؟ شاید حقیقت، در همان جایی نهفته باشد که دیگران نمی‌توانند ببینند.
این عکاس ارومیه ای اضافه می کند: در غیاب چهره، هویت در پیوند با لباس‌های سنتی کردی و در هم‌نشینی با طبیعت به شکلی متفاوت و عمیق‌تر مطرح می‌شود.
به گفته یوسفی؛ این نمایشگاه به بررسی این پرسش می‌پردازد که اگر چهره ناپدید شود و تنها پوشش و فرهنگ باقی بماند، هویت انسان در این فضای پنهان و خاموش چگونه تجلی می‌یابد؟
این نمایشگاه پنجم اردیبهشت ماه امسال در ارومیه برگزار و با استقبال مشتاقان فرهنگ و هنر روبه رو شد.
