فیلترینگ، بحران اقتصادی نهفته درجامعه

آوای مرز / شیرین شریفی – روزنامه نگار : این روزها کاهش سطح دسترسی به اینترنت و فیلترینگ شبکه های اجتماعی اقتصاد کشور را با زیانهای هنگفت و غیر قابل جبرانی مواجه کرده است. همین موضوع صنعت دیجیتال مارکتینگ را خالی از معنا کرده و موجی از بیکاری را در کشور به وجود آورده است.
در چند وقت اخیر با توجه به گزارشی که از درون اتاق بازرگانی ایران منتشر شد از ضرر ۸۰ هزار میلیارد تومانی
کسب و کارهای اینترنتی به دلیل قطعی های اینترنت در دو ماه گذشته یاد شده بود. رقمی که شاید بتوان آن
را معادل با ۲۵۰ میلیون فرصت شغلی دانست!
محدودیتهای اینترنتی در دو ماه اخیر علاوه بر زیان اقتصادی مستقیم، اشتغال بسیاری از افراد را هم تحت تاثیر قرار
داده است. بر اساس اعالم دبیر اتحادیه کسب وکارهای فضای مجازی در حال حاضر معیشت ۱۰ میلیون نفر وابسته به
فضای مجازی است. بسیاری از افراد به دلیل نبود شغل و جهت امرار معاش خود به فضای مجازی و بخصوص شبکه
های اجتماعی و در راس آن اینستاگرام روی آورده بودند. حال با فیلترینگ این شبکه اجتماعی تکلیف امرار معاش
میلیونها نفر در این آشفته بازار اوضاع اقتصادی کشور چیست؟
متاسفانه همه اینها در حالی است که بسیاری از کارشناسان معتقدند که با فیلترینگ اینستاگرام، اپلیکیشن ها و
پلتفرمهای داخلی، توان جایگزینی آن را ندارند.
امروزه خانواده های بسیاری در قالب مشاغل خانگی، کسبوکار مجازی به راه انداخته و با حداقل سرمایه مانند
دستفروش در خیابان، در فضای مجازی معیشتشان را تامین میکنند یا با کار کردن در بستر فضای مجازی، کمک
هزینه تحصیلشان را فراهم میکنند؛ تکلیف این گروهها که بسیاری از آنها زنان سرپرست خانوار هستند، چه
میشود؟
مسئولان باید به این نکته مهم واقف باشند که اینستاگرام در ایران یک شبکه اجتماعی جهت به اشتراک گذاشتن
فیلم و تصویر نیست بلکه یک بستر کسب و کار و تامین معیشت است.
این روزها بیکار شدن، توقف فعالیت و تعلیق کار وضعیتی است که گریبان افراد فعال در فضای مجازی و شبکه
های اجتماعی را گرفته و همه این افراد را به طریقی دچار یاس و نامیدی کرده است. با بسته شدن این فضا و جو
اقتصادی حاکم بر جامعه درآمد بسیاری از افراد جامعه به صفر رسیده و این خود می تواند زنگ خطر گسترش فقر
در جامعه باشد.
باید به این نکته مهم اشاره کرد که امروز افرادی نگران بیکاری خود هستند در حالی که دنیای رو به توسعه و دنیای
تکنولوژی آنها را به فعالیت در مشاغل مرتبط با تکنولوژی و مخصوصاً اینترنت تشویق کرده بود. بازار تا همین چند
ماه اخیرتشنه فعالیت آنها بود و حال دو ماه بعد از فیلترینگ و قطعی های مداوم اینترنت، افراد فعال در این مشاغل
هر لحظه نگران ازدستدادن شغل خود هستند و در حال حاضر نیز اوضاع حاکم بر فضای مجازی کشور باعث شده
بسیاری از شرکتها و موسسات بزرگی که عمده درآمد آنها از اینترنت بوده دست به تعدیل نیرو بزنند.
حال در این میان سوالی که باید از مسئولین و مسببین فیلترینگ در کشور پرسید این است که خانوارهای متضرر
که عموماً کم درآمد و از قشر ضعیف جامعه نیز هستند، چه باید بکنند؟ در چنین چالش هایی فقط کسب و کارهای
خرد آسیب میبینند چرا که آنها با حداقل سرمایه اموراتشان را میگذرانند و در حالیکه بسیاری از مسئولین مردم را
به استفاده از شبکه های داخلی تشویق میکنند، آیا این تضمینی برای ایجاد درآمدزایی مردمی که تنها راه
درآمدشان استفاده از شبکه ها ی اجتماعی مانند اینستاگرام و … بود میدهند؟