آوای مرز / عبدالسلام معروفی : بدنبال یک اقدام نسنجیده در یک مراسم ارزشمند ، ارومیه برای چندمین بار در دو سال اخیر برند جهانی پیدا کرد و سر از شبکه ها و محافل خارجی درآورد که نقش برخی از مسوولان و متولیان امر و برخی از رسانه های داخلی در ترویج این برندشدن در ردیف اول قرار دارد ؛ بدون شک هر کجا ترکیب و تنوع قومیتی در یک منطقه حاکم باشد برخی جوسازی ها و تنش ها طبیعی است ، اما مساله مهم اینجاست که این ترکیب ها و تنوع ها باید به یک فرصت تبدیل شود نه باعث تهدید ، تشدید فاصله و اختلاف افکنی در جامعه شده و فضای افکار عمومی نسبت به یک استان بار روانی منفی پیدا کرده و بجای معرفی نقاط مثبت ، یک هنجار به برند تبدیل شده و این جای تاسف و تامل است!
آذربایجان غربی و شهرستان ارومیه با ترکیب قومیتی غالب آذری ” ترک” و کُرد نمونه بارزی از چندگانگی فرهنگی و قومیتی آبستن حادثه می باشد ، هیچ کس به میل خود کُرد یا آذری زاده نشده و همچنین در این اثنا حس ناسیونالیستی و هویتی یک امر لاجرم و انکارناپذیر در وجود همه انسان هاست ، اما اگر زمانی این حس و هویت به اختلاف افکنی ، تفرقه و بر هم زدن فضای عمومی جامعه باشد سمی مهلک و خطرناک است و بدون شک بازیگران این میدان خائنین به سرزمین آبا و اجدادی و ناموس خود هستند.
هر چند چیزی کمتر از ۸ ماه به یازدهمین دوره انتخابات مجلس زمان باقی ست و معمولا در ایام انتخابات اختلاف افکنی ها، تفرقه انگیزی ها و بهره برداری از فضای قومیتی شدت می یابد و برخی از چهره ها، اشخاص ، صاحب مسندان و صاحب منصبان سیاسی و اجتماعی برای رسیدن به صندلی سبز مجلس دست به هرکاری می زنند و هر ترفندی را برای پیروزی در این ماراتن بکار می گیرند و به راحتی منافع عمومی جامعه فدای منافع شخصی ، حزبی و قومی می گردد.
از حدود چند سال پیش تنش ها بین برخی از فعالین ، سردمداران ، صاحب منصبان و مسندان شدت یافته و متاسفانه عده ای برای تقویت و تثبیت جایگاه خود از هر گونه ترفندی استفاده می کنند و ابزار قومیت و زبان را نردبان ترقی خود کرده اند و در این میان برخی از نخبگان و رسانه ها هم به تریبون تبلیغاتی آنها مبدل شده اند!
با نگاهی به وضعیت درون اجتماعی مردم در کوچه ، محلات ، بازار و حتی مساجد هیچگونه تنش قومیتی در بین مردم دیده نمی شود و مردم دارای بیشترین مراودات و ارتباط بوده و در بطن نهاد خانواده و اجتماع با هم زندگی می کنند ؛ بطوری که در حال حاضر کمتر خانواده ای در بین دو قوم غالب استان دیده می شود که از نسبت خانوادگی و فامیلی برخوردار نبوده و خانواده ها فارغ از هر گونه نگاه قومیتی و حاشیه ای با هم فامیل شده و دختران و پسران خود را به عقد همدیگر در می آورند.
اما در روی دیگر سکه برخی از صاحب مسندان و منصبان و ندانم کاری و سهل انگاری برخی از ادارات به راحتی باعث ایجاد اختلاف و تنش در بین مردم شده و در این اثنا برخی ها هم از این برکه گل آلود برای خود ماهی می گیرند و برای تبیین جایگاه خود دست به هر کاری می زنند و با طرح مباحث تفرقه انگیز با افکار و روان مردم منطقه بازی می کنند که در دو سال اخیر نمونه های بارزی در این خصوص شاهد بودیم و در جاهای که مردم با نهایت تکریم و آرامش در کنار هم زندگی می کنند برخی از آنها باعث ایجاد اختلاف بین مردم شده اند ؛ از این روز انتظار می رود ضمن تاکید بر بازخوانی رفتارها و تبعیت از فرمایشات مسوولین ارشد نظام مبنی بر جلوگیری از هر گونه تفرقه افکنی از دستگاه‌های نظارتی ، امنیتی و متولیان امر درخواست می شود ضمن برخورد با کسانی که باعث بر هم زدن آرامش در جامعه شده ، اجازه ندهند در شرایطی که جامعه به یک آرامش نسبی و حل مشکلات اقتصادی ، فرهنگی و اجتماعی نیاز دارد ؛ چرا برخی ها برای رسیدن به مطامع شخصی و گروهی باید دست به هر کاری بزنند!
نکته مهم دیگر این پازل ؛ نقش اساسی نخبگان، گروه های اجتماعی و رسانه ها در جلوگیری از تشدید این اختلافات و ارتقای حس وحدت و همگرایی می باشد که باید در دستور کار قرار گیرد.ایجاد همگرایی و اتحاد به وسیله ی رسانه ها از مهمترین دغدغه های جامعه اطلاعاتی در هر کشوری محسوب شده و نقش رسانه در دنیای کنونی از یک روند ساده ی اطلاع رسانی معمولی فراتر و تا مرز تأثیر گذاری در عرصه ی داخلی و مدیریت افکار عمومی گسترش پیدا کرده است. از بین رسانه ها نقش رسانه ملی و فضای مجازی از توان بیشتری برای تنویر افکار عمومی ، بالا بردن سطح آگاهی افراد و تنظیم و تصحیح رفتارها و روابط موجود بین افراد جامعه برخوردار هستند و رسانه ها قبل از پرداختن به مسائل حاشیه ساز به فکر آینده شهر، آرامش مردم و پیشرفت منطقه باشند.
ملاحظاتی اجمالی نشان می دهد که امکان همگرایی میان اقوام مختلف در سطوح مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در یک کشور و منطقه امکان پذیر بوده و رسانه ها می توانند با ایجاد وفاق ارزشی- تحکیم دولت و ملت جهت حفظ شأن و جایگاه افراد و دوری از هر گونه سیاست تبعیض آمیز و با تأکید بر اهداف نظام و سند چشم انداز با توجه به علقه های ملی و ناهمگین کشور و تعدد اقوام و ادیان در آن جهت نیل به وحدت ملی نقش مؤثری داشته باشند.
