آوای مرز / عبدالسلام معروفی : در حالی که حجت الاسلام حسن روحانی ساختمان پاستور و صندلی و صدارت ریاست جمهوری را بعد از ٨ سال سخت و پر از چالش و مشکل تحویل حجت‌الاسلام سید ابراهیم رئیسی داد که کشور اوضاع خوبی در بخش های مختلف اقتصادی و معیشتی و سایر حوزه های کاری ندارد و از طرف دیگر در عرصه بین المللی هم ارتباط خوبی با خیلی از کشورهای هدف نداشته و دیپلماسی خارجی مان نیز لنگ می زند و کرونا هم مزید بر علت شده تا رئیسی بعد از سال ها قضاوت و حضور در بالاترین دستگاه حاکمیتی وارد قوه ای شود که رسالت و جایگاه آن با مسئولیت قبلی اش به عنوان یک دستگاه دستوری هزاران فرسخ فاصله داشته باشد.
اما مهم ترین نکته ای که این روزها در محافل و مجالس مطرح است و در فضای مجازی هم دست به دست می شود که خدا رو شکر “روحانی ” رفت! هر چند برخی از مخالفت ها طبیعی ست و مخالفین هر دولتی اقدام به جوسازی و تخریب بکنند اما نباید این تخریب ها نیروهای انسانی و اجتماعی کشور را به حاشیه براند و باعث تشدید فاصله ها و تنش ها شود و چرایی ایجاد این دیدگاه و اقدامات از ادوار گذشته تاکنون آسیب جدی بر مدل های مدیریت اجتماعی و سیاسی کشور وارد ساخته که امیدواریم این رویه اصلاح شود.
نمی دانیم چه بلای بر سر سرنوشت روسای جمهور کشور آمده که بعد از رهبری ، برخی از آنها با دعا و روی خوش بدرقه نشده و معمولا بعد از پایان ٨ ساله عمر مدیریتی خود در یکی از حساس ترین قوه ها که رابطه مستقیمی با مردم و افکار عمومی دارند مورد طرد و یا حتی نفرت و نفرین خیلی از جریان های سیاسی و عمومی که تا دیروز هم هوادارش بودند، قرار گرفته و گاها می بینیم بعد از ایام تحلیف و استقرار در حوزه های کاری شخصی هم روسای جمهور پیشین دچار برخی از مشکلات و چالش ها شده و این مساله باعث افزایش فاصله بین گروه‌های سیاسی ، اجتماعی و مدیریتی در کشور شده است.
تغییرات مدیریتی یک امر کاملا طبیعی ست و بفرموده ” حضرت علی ( ع) : اگر این مقام قدرت و ثروت پایدار بود به تو نمی رسید ” با این اوصاف انتظار می رود در تغییرات مدیریتی حرمت و حریم ها حفظ شده و کمک کنیم تا فضای عمومی جامعه بیشتر از این مسموم نشده و برای آینده توسعه ای و حل مشکلات پیش رو در کشور چاره ای جز کاهش فاصله ها، تقویت همدلی ها، همراهی همگانی، استفاده از توان همه افراد، سلامت اداری ، رفع تبعیض ها و رانت ها و تقویت مبارزه با فساد و رعایت این موارد نداریم.
مطمئنا حال که قاضی القضات سکان هدایت قوه مجریه را با رای مستقیم مردمی عهده دار شده ، در شرایط فعلی نباید از او و تیمش انتظار معجزه داشته باشیم و از همه مهم تر نباید از مسوولان مربوطه هم بتی ساخت و شایسته است همه مدیران ، نیروها و جریان های حاکم بر کشور کمک کنند تا مشکلات به حداقل برسد و انتظار می رود سرنوشت سیزدهمین رئیس جمهور و مرد قانون بعد از ۴ سال و چه بسا ٨ سال سرنوشت برخی از روسای جمهور قبلی مبدل نشده و سید ابراهیم رئیسی که آشنایی خوبی با قانون دارد و به عنوان نماد مبارزه با فساد شناخته می شود با روی خوش، دعای خیر مردم و هوادارنش بدرقه گردد و نیروهای متعهد، توانمند، کاردان، جهادی و متخصص نیز در این شرایط بکار گرفته شوند تا این کاروان به سلامت به سر منزل مقصود برسد.
