آوای مرز / مصطفی محمودی – الف : قیمت مسکن در سه سال گذشته حدود هفت برابر گران شد و مستاجران زیان دیده‌های اصلی این تورم لجام گسیخته هستند. کسانی که به هر دلیلی توان خرید خانه متناسب خود را نداشتند. مستاجری که سه سال پیش با صدمیلیون تومان می‌توانست بدون اجاره یک خانه هشتادمتری رهن کند امروز باید برای همان خانه پنج میلیون تومان اجاره نقدی نیز پرداخت کند. در سال جاری با وجود رکود نسبی در بخش خرید و فروش مسکن و ثبات قیمت مسکن بازهم تمدید قراردادهای فی مابین با رشد بالای پنجاه درصد مواجه شده است.
کوچ اجباری مستاجران به محله‌های ارزان‌تر و حتی حاشیه شهر قطعا تبعات فرهنگی و اجتماعی بسیاری را در پی خواهد داشت. خانواده‌ای که سال‌ها با فرهنگ و آداب منطقه‌ای انس گرفته‌اند در این مهاجرت‌های اجباری دچار ضربه‌های روحی و روانی خواهند شد و چه بسا بنیان خانواده متزلزل خواهد شد. خیلی از کسانی که ده سال پیش در پروژه‌های دورافتاده ی مسکن مهر ساکن شده بودند به علت مشکلاتی که دوری مسافت برایشان ایجاد کرده بود مجبور شدند خانه هایشان را بفروشند و با پول حاصله ملکی را در مراکز شهر رهن و اجاره نمایند. حالا اما همان پول هم بی‌ارزش شده و باید یا به اجاره‌های نجومی تن دهند یا برگردند به همان مسکن مهر و درخانه‌هایی که زمانی مالک آن بودند مستاجر شوند.
کنترل تورم و مدیریت بازار مسکن نیاز به برنامه و عزم جدی مسئولین دولت جدید دارد. اینکه مثل دولت‌های قبل فرم ج را بهانه کنید کار درستی نیست. بسیاری از مردم در ده سال گذشته مجبور به فروش مسکن‌های دورافتاده مهر شده اند.
