آوای مرز / عثمان حسن زاده : در دوره های اخیر، انتخابات شورای شهر پیرانشهر ، متأسفانه تحت تاثیر دو عامل ثروت و طایفه گری، از مسیر درست انتخاب شایسته سالاری منحرف و به حاشیه های ناامن احساس و تعصب هدایت کرده است. حال برای قطع این زنجیره نامتوازن چاره کار چیست؟
انتخابات و هیاهوی آن چند ماهیست که در اذهان و افکار عمومی هموطنانمان در اقصی نقاط کشور و بویژه شهروندان پیرانشهر و شهر لاجان دست به دست می چرخد و بر سر زبان ها جاریست.
حال در این میان کسانی هستند که با مرور وعده های عملی نشده کاندیداهای دوره های قبلی سعی دارند که با رأی خنثی از این تونل حساس و سرنوشت ساز جامعه عبور کنند اما مگر می شود که بخاطر برخی شعارهای بعضی از افراد که شاید علی رغم میل باطنی، در میدان عمل و تجربه موفق نشده اند که به برخی از وعده های انتخاباتی خود جامه عمل بپوشانند نسبت به انتخابات و سرنوشت جامعه خود بی تفاوت بود.
اما در این میان انتخابات شورای شهر در پیرانشهر در دوره های اخیر به واسطه پررنگ بودن دو عامل ثروت و طایفه گری در انتخاب نهایی کاندیداها عملاً مسیر درست شایسته سالاری را به حاشیه های ناامن احساس و تعصب هدایت کرده است.
آنچه در شهر ما طی چندین دوره انتخابات رخ داده و ترس از تکرار آن در بهار آتی نیز وجود دارد، سپردن کرسی مدیریت شهری به دست افرادیست که شاید دارای کمترین برنامه ای برای توسعه؛ پیشرفت و عمران و آبادانی شهر نبوده و مهمترین دلیل این ادعا نارضایتی عمومی از مجموعه فعالیت های شوراها در ادوار گذشته است.
اما در این چرخه ی ناهمگن تنها نباید مجموعه ی افراد منتخب را مقصر اصلی بحران شهری دانست چرا که افراد منتخب خود به خود به اتاق شورا راه پیدا نکرده اند تا در بیشتر موارد بدترین تصمیمات را برای شهرمان اتخاذ کنند بلکه تک تک رای دهندگان بیشتر از منتخبان در این دور تسلسل باطل مقصرند چون وقتی ثروت مادی و وجود سیاهی لشکر در زیر پرچم طایفه گری و عشیره ای در عرصه رقابت ناسالم خودنمایی کند نتیجه همانی خواهد شد که امروز مدیریت شهری و مجموعه شهروندان یک شهر با آن دست به گریبانند.
حال برای قطع این زنجیره ی نامتوازن چاره ی کار چیست؟
با نزدیک شدن به ایام انتخابات و گرم شدن تنور تبلیغات متاسفانه گاها مشاهده می شود افرادی عرض اندام می کنند که از تمامی آیتم های لازم برای حضور در این عرصه حساس تنها چیزی که ندارند تعهد و تخصص و شایستگی و تجربه لازم است و تنها با بهره گیری از قدرت مادی و سیاهی لشکر عشیره ای پا به این میدان رقابت نهاده و شدیدا خواهان رسیدن به جایگاه مقدس شورایی هستند.
لذا برای جلوگیری از ورود چنین افرادی لازم است شهروندان دلسوز در انتخاب گزینه نهایی خود؛ شایسته سالاری( تعهد، تخصص، تجربه و کارنامه موفق) را در اولویت گزینش داوطلبان قرار داده تا باری دیگر در پایان چهار سال آتی زانوی غم بغل نگیریم و دوباره به انتخاب خود تاسف نخوریم چرا که هر لحظه از عمر ما که می گذرد می تواند با احساس دلسوزی نسبت به شهر و دیارمان؛ سنگ بنای توسعه و پیشرفت و ترقی شهرمان را رقم بزند و برعکس آن هم درصورت غفلت تنها حسرت نصیبمان خواهد شد.
من ایمان دارم که شهروندان دلسوز شهرمان بسیار شایسته تر از این جایگاهی هستند که امروز در آن قرار دارند و بدون شک با انتخابی درست در خرداد ماه ۱۴۰۰ می توان به این آرزو بیش از پیش نزدیک و نزدیکتر شد.
