آوای مرز : سالروز ارتحال امام خمینی (ره) می تواند، بهانه ای باشد تا همه گروهها و جریان ها، با مروری بر آرمان های بنیانگذار جمهوری اسلامی، باردیگر (ره) بر محور اهداف بلند انقلاب اسلامی و نظام مقدس جمهوری اسلامی گردهم آیند و عزم خود را برای وحدت ملی، و همکاری برای آبادانی و سربلندی ایران جزم کنند.
۱۴ خردادماه نقطه اتصال تمام اقشار مردم ایران با سلایق مختلف است که با گرامیداشت معمار کبیر انقلاب اسلامی، در پایبندی بر آرمان های انقلاب از یکدیگر پیشی می گیرند.
۱۴ خردادماه این پتانسیل را دارد که وحدت گروه های مختلف سیاسی را حول محور اسلام تحکیم بخشد و یادآور احیای تفکر دینی در عرصه سیاسی و مردم سالاری دینی باشد.
۱۴ خردادماه یادآور عزم و اراده آهنین آن پیر سفر کرده است که کشتی انقلاب را به ساحل آرامش رساند و حکومت اسلامی را با اهداف متعالی پایه گذاری کرد.
امروز و در چهاردهم خرداد ۹۸ شاهد شور دلدادگی و بیعت مجدد مردم با آرمان های انقلاب اسلامی هستیم که با نمایش یکپارچگی خویش در بیعت مجدد با آرمان های بنیانگذار انقلاب اسلامی و آرمان های اصیل انقلاب، تجدید میثاق دیگری با مقام عظمای ولایت و جانشین بر حق آن پیر فرزانه دارند.
بی شک این وحدت و یکپارچگی که به بهانه ۱۴ خرداد در میان مردم ایران شکل می گیرد، مایه دلسردی دشمنان خواهد شد.
روح الله المصطفی الخمینی در سی ام شهریـور ۱۲۸۱ هجری شمسی در شهرستان خمین از توابع استان مرکزی در خانواده ای اهل علـم، هجرت و جهاد متولد شد.
او اندکـی پـس از هجرت آیت الله العظمـی حاج شیخ عبد الکریـم حایری یزدی رهـسپار حـوزه علمیه قـم شد و به سرعت مراحل تحصیلات تکمیلی علوم حـوزوی را نزد اسـاتید حـوزه قـم طـی کرد.
حضرت امام(ره) طی سال های طولانی در حوزه علمیه قـم به تدریـس چندیـن دوره فقه، اصـول، فلسفه و عرفان و اخـلاق اسـلامی در فیضیه، مسجـد اعظم، مسجـد محمـدیه، مـدرسه حـاج ملاصـادق و مسجد سلماسی همت گماشت و در حـوزه علمیه نجف نیز قریب به ۱۴ سال در مسجـد شیخ اعظـم انصــــاری(ره) معارف اهل بیت و فـقـه را در عالیترین سطـوح تدریـس کرد و در نجف بـود که بـرای نخـستیـن بار مبانـی نظری حکـومت اسلامـی را در سلسله درس های ولایت فـقیه بازگـو کرد.
ســـال های ۱۳۴۰ و ۱۳۴۱ ماجرای انجمـن های ایالـتی و ولایـتی فرصـتـی پـدیـد آورد تا ایـشان در رهبـریت قیام و روحـانیـت ایـفای نقـش کنـد و بـدیـن تـرتیـب قیـام سراسری روحانیت و ملت ایـران در ۱۵ خـرداد سال ۱۳۴۲ با دو ویـژگـی برجستـه یعنی رهـبری واحد امام خمیـنی و اسلامـی بـودن انگیـزه ها، شعارها و هدف هـای قیام، سرآغـازی شـد بر فـصـل نـویـن مـبارزات مـلـت ایران که بـعدها تحت نام انقلاب اسلامی در جهان شناخـتـه و معرفـی شـد.
روز ۱۳ مهرماه ۱۳۴۳ حضرت امام(ره) به هـمـراه فرزنـدشان حاج آقا مصطفـی ابتدا به ترکیه و سپس به عراق تبعید شدند؛ بنیانگذار انقلاب اسلامی در مهرماه سال ۱۳۵۷ به پاریس رفتند، اما چند ماهی از حضورشان نگذشته بود که شاهد تولد انقلاب اسلامی بودیم.
امام خمینی(ره) ۱۲ بهمن ماه ۵۷ به میهن بازگشت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن سال ۵۷ سایه رهبری مدبرانه ایشان بر سر ملت ایران افکنده شد.
آن پیر فرزانه در ۱۴ خرداد ماه سال ۱۳۶۸ به دیار معبود شتافت و مراسم تشیع پیکرش یکی از ماندگارترین صحنه های تاریخ قرن اخیر به شمار می رود.
سخن کوتاه باید و باید گفت که ۱۴ خرداد یک روز نیست، شاید بهانهای برای جور دیگر دیدن باشد، باید دید که گرچه رهبری از سلاله پاکان تا خدا پر کشید، اما زمین خالی از حجت حق نشد و مقتدایی دیگر محبوب آزادگان جهان است.
۱۵ خرداد نیز بهانهای دیگر است برای اینکه اگر دیروز شعار «یا مرگ یا خمینی» داده میشد، امروز نیز هستند جوانان و دلدادگانی که به تأسی از همان شعار، پشتیبان ولی فقیه زمان خود هستند.
آری! ۱۴ و ۱۵ خرداد را باید قدر بدانیم که هر دو از نگاهی ژرف، نقطه عطفی در انقلاب اسلامی و تشکیل حکومت حق بر زمین هستند، بگذاریم کوچه‌ها و معابر شهرها از ۱۴ و ۱۵ خردادماه بگویند تا اگر از نوجوان و جوان امروز پرسیدند، چرا باید ۱۴ و ۱۵ خرداد را گرامی بداریم، یک دنیا حرف برای گفتن داشته باشد.
