آوای مرز / محمد حسن نخجوانی : مقامات وزارت نفت و شرکتهای تابعه هر از گاهی از مصرف بالای سوخت در کشور گله می کنند. یکی از مصرف بالای گاز طبیعی می گوید و دیگری از مصرف فراوان بنزین. معمولا هم این اظهار نظرها یا در زمان وقوع محدودیت در عرضه رخ می دهد یا در زمان زمینه سازی برای گران کردن حاملهای انرژی. در این میان سوالی که پیش می آید آن است که مدیریت مصرف سوخت در کشور ما بر عهده کدام نهاد و سازمان است؟ کدام سازمان می بایست در سطح کشور با برنامه ریزی منسجم و ارائه دستورالعملها و استانداردها و پیگیری اجرایی شدن آنها، مصرف سوخت در کشور را مدیریت کند؟
با کمی بررسی و در عین ناباوری متوجه می شویم که مدیریت مصرف سوخت در کشور برعهده وزارت نفت است! یعنی همان وزارتخانه ای که مقاماتش از مصرف زیاد سوخت گلایه مندند بجای ارائه گزارش در مورد فعالیتهایش و عذرخواهی بابت ناکامی هایش، با فرار به جلو از مردم گلایه می کند.
خوب است بدانیم که اهمیت موضوع مدیریت تقاضا و بهینه سازی مصرف سوخت به حدی بوده است که وزارت نفت شرکتی مستقل برای آن با نام شرکت بهینه سازی مصرف سوخت تاسیس کرده است. این شرکت حدود سی سال است فعالیت می کند. طبیعتاً مطابق اساسنامه وظیفه این شرکت بوده است که در حوزه مدیریت مصرف سوخت برنامه ریزی کرده و پیگیر بهینه سازی مصرف سوخت در کشور باشد. اما با بررسی قرائن و شواهد در سطح جامعه متوجه میشویم در این زمینه مدتهاست فعالیت چشمگیر و مستمری انجام نمی شود.
خودروهایی در کشور تولید میشود که در مقیاس جهانی پرمصرف محسوب می شوند. علیرغم اجباری بودن مبحث ۱۹ ساختمان، بعلت فقدان عایق بندی، هدر رفت انرژی در منازل و محلهای کار بسیار زیاد است. میلیونها خودرو سواری، اتوبوس و موتورسیکلت فرسوده بجای از رده خارج شدن در جاده ها و خیابانهای کشور جولان میدهند که علاوه بر آلایندگی شدید، بسیار پرمصرف هم هستند. واقعاً با این شرایط چگونه باید مصرف سوخت در کشور بهینه شود؟ آیا وزارت نفت برای این شرایط پاسخی دارد یا دیواری کوتاه تر از مردم نمی یابد و از آن ها گلایه می کند؟
