آوای مرز : وقتی در اینترنت نام یکی از فعالان اقتصادی و کارآفرینان برتر آذربایجان غربی و چه بسا کشور را سرچ کنی و بخواهی یکی از بهترین و موفق ترین تولید کننده را نام ببری، بی شک نام « دکتر میرقاسم میرزاده مدیرعامل شرکت ایران پاش » به چشم می خورد.
مردی اهل روستای « پر » ارومیه که به روستازادگی خودش افتخار می کند و در همه صحبت هایش هم از جهادی بودنش می گوید و هم از دهاتی بودنش. و اجناس تولیدیش هم در کتاب گینس ثبت شده و در حل حاضر بیش از ٨٠٠ نوع جنس تولید می کند.
مردی که صادق و راستگو و با ایمان و کاملا معتقد به باورهای دینی و امور خیرخواهانه می باشد و بدون شک بخاطر همین صداقت و پشتکارش بدون اخذ ریالی تسهیلات بانکی و کمک های دولتی توانسته واحدش را سرپا نگه دارد و برای دهها نفر ایجاد اشتغال کند.
دکتر میرزاده همزمان که یک واحد تولیدی موفق را مدیریت می کند یک مرکز دانشگاهی علمی کاربردی موفق هم دایر کرده که در آنجا جوانان جویای علم و تحصیل و اشتغال مشغول علم آموزی هستند و محلی برای تربیت جوانان و نسل های آینده هستند و در حال حاضر بیش از ۶٠٠ دانشجو دارد و تاکنون صدها نفر نیز فارغ التحصیل شده اند تا از این طریق هم جلوی فرار مغزها گرفته شود و هم جوانانی توامان با علم و تجربه روانه بازار کار کند.
هر کدام از کارگرهایش و حتی مجموعه های خیریه به مشکل بر می خورن حتما روی این ” مرد روستایی” حساب باز می کنند در همه ایام محرم بخصوص نوزدهم و بیست و یکم و اعیاد مختلف سال خیرات پخش می کند و بدون شک دوست ندارد در موردش اینگونه بنویسیم و اصلا راضی به طرح کارهای خیر و خداپسندانه اش نیست اما باید گفت و حتی اجازه هم نگرفت تا بلکه برای خیلی های دیگه هم الگو بود و هم تلنگری به برخی از مسوولان زد که بجای گرفتن پایش تا بیفتد دستش را بگیرند و از قبل این کمک ها بتواند خدمات بیشتری انجام دهد.
هفته گذشته به دعوت معاون امور داوطلبان جمعیت هلال احمر آذربایجان غربی فرصتی دست داد تا مهمان دکتر میرزاده باشیم؛ اقدام خیریه ای که وی و فرزند کوچکش حدود ۴ میلیارد تومان برایشان آب خورد و قرار است تا فصل بازگشایی مدارس مدیرعامل شرکت ایران پاش که مذهب اهل تشیع دارد ۵ مدرسه پیش ساخته با همه امکانات و دو تریلی مخزن ١٠٠٠ و ٢٠٠٠ لیتری و ٨ مخزن ۵٠٠٠ لیتری برای مناطق محروم و سنی نشین سیستان و بلوچستان اهدا کند و ثابت نماید در کار خیر مذهب و قوم و منطقه ملاک عمل نیست و امثال دکتر میرزاده حاضر هستند بخش زیادی از اموال و دارایی اش را در راه خیر و خداپسندانه هزینه کند و هیچ تفاوتی بین مردمان این سرزمین قائل نیست و تنها هدفش خدمت به مردم مناطق کم برخوردار می باشد.
اما مهم ترین نکته ای که ذهن نگارنده را به خود مشغول کرده مباحث، گلایه ها و انتقادات تند این تولیدکننده و کارآفرین ملی از برخی از ادارات و سازمان ها از جمله امور مالیاتی بود! اداره ای که به رغم صدور برگ قطعی مالیات تا سال ٩۵ و بر خلاف نظر دیوان عدالت جریمه ای و دیدگاه های کارشناسان امر حدود ٢ میلیارد تومان درست یک روز قبل از انتخابات ٢٨ خرداد از حسابش خارج نموده و دنبال اخذ مبالغ دیگری ست و خیلی ها معتقدند سیستم اداری بجای اینکه کمک کند تا یک تولید کننده سرپا بماند علنا با اقدامات غیرکارشناسی و غیر اصولی سنگ جلوی پایشان پرتاب می کند چون وقتی مبلغ اهدایی ۴ میلیارد تومانی با جریمه کمتر از ٢ میلیارد تومانی را کنار هم می گذاری اصلا قابل مقایسه نیست و این نشان می دهد و به نظر می رسد که برای دکتر میرزاده مبلغ مهم نیست و هر چقدر را قانون و سازمان های تابعه برای او و واحدش محاسبه کنند بدون کم و کاست پرداخت می کند و او که که مرد قانون‌مدار و قانونمندی ست و همه مطالبات و دیون خود را به سازمان های تابعه پرداخت کرده و حتی ریالی هم تسهیلات دریافت نکرده، ولی انگار از پرداخت پول زور خوشش نمی آید و بخاطر همین مساله هم دوست ندارد بهش زور بگویند.
موضوع دومی که به نظر نگارنده این یادداشت رسید حجم و تنوع تولیدات این کارخانه بود که به رغم دهها نمونه اسباب بازی و مدل های موردنیاز برای استقرار در پارک ها و اماکن توریستی و گردشگری متاسفانه در اثر سهل انگاری متولیان امر در دستگاه های اجرایی و شهرداری ها چرا نباید این مدل ها و نمونه ها در پارک های استان و کشور نصب شوند و برخلاف نظر رهبری اجناسی با چندین برابر قیمت و خارج از کشور و عدم رعایت مقرارت معیارهای استاندارد را در داخل پارک ها مشاهده کنیم.
یکی از نکات مهم این یادداشت نگاه مسئولان و مدیران به تولید کنندگان و کارآفرینان برتر کشوری است و اینکه چرا وقتی در کنار اشخاص مختلفی که در حوزه های دیگر از جمله علمی، ورزشی و غیره افتخار آفرینی می کنند و با نصب تندیس و یا حتی نامگذاری میادین و خیابان ها و معابر نام آنها را زنده نگه می دارند ولی برای جهادگران عرصه تولید ، اشتغال و کارآفرینان برتر ملی که نان صدها نفر را می دهند و سنگر مقدس صنعت و تولید و اشتغال را حفظ نموده و برای امثال « دکتر میرقاسم میرزاده » و دهها شخص و چهره برتر دیگر اقدام به نصب تندیس و یا حتی نامگذاری نام آنها در میادین و معابر نمی کنند.
بدون شک « دکتر میرزاده » اولین و آخرین کارآفرینی نیست که از این شرایط بشدت گله مند است و انتقادات زیادی دارد ولی به رغم همه انتقادات و مشکلات پیش رو برای حفظ بقای تولید و اشتغال فرزندان این سرزمین از هیچ کوششی دریغ نمی ورزد و در مسیر مقدم جهاد ، خدمت و تولید گام بر می‌دارند و انتظار دارند مسوولان و مدیران دولتی و نهادهای عمومی نیز به آنها کمک کنند تا بیشتر از این دچار مشکل و چالش نشده و معتقدند انرژی و سرمایه های ملی و مردمی در کار خیر و کمک به توسعه ، عمران ، آبادانی ، تقویت اشتغال و شکوفایی سرزمین زیبا ایران با همه داشته هایش که کم هم نیستند هزینه گردد و اینکه مدیران ما باید پشتیبان تولید و کارآفرینان باشند و وقت و عمر تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی ما نباید در جهت پرکردن چاله ها ، حل اختلافات ، برداشتن سنگلاخ ها و از بین بردن موانع تولید و پیشرفتی باشد که توسط برخی از مدیران و اشخاص داخلی ایجاد می گردد ، هدر شود و راه توسعه استان و کشور با همدلی و همراهی و پشتکار همگانی ایجاد می شود.
