آوای مرز : مبارزه با فساد تلاش مجموعه حکومت را می‌طلبد که استراتژی مبارزه با فساد را در دستور کار خود قرار دهد. لذا هیچ یک از قوا اعم از دولت، مجلس و قوه قضائیه به تنهایی نمی‌توانند با فساد مبارزه کنند. مهم‌ترین فاکتور برای تحقق این استراتژی ایجاد شفافیت در اقتصاد ایران است.
روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم مهدی پازوکی اقتصاددان، آورده است: اقتصاد ایران در شرایط فعلی به شدت از عدم شفافیت رنج می‌برد و به همین دلیل است که امروز در اقتصاد ایران یکی از بالا‌ترین فرارهای مالیاتی در جهان اتفاق می‌افتد. یعنی نسبت مالیات به تولید ناخالص داخلی در ایران که شاخصی بین‌المللی است چیزی حدود ۷٫۵ درصد است، در حالی که همین شاخص در کشور ترکیه حدود ۲۰درصد است. لذا ممکن نیست که کشوری بخواهد با فساد مبارزه کند، با جهان بین‌الملل روابط تجاری داشته باشد، اما همکار FATF نباشد.
سابق بر این نیز وزیر امورخارجه به درستی اشاره کرد که به دلیل عدم شفافیت در بخشی از اقتصاد پولشویی انجام شده و پول کثیف وارد اقتصاد می‌شود. پول‌هایی نشأت گرفته از قاچاق مواد مخدر و قاچاق کالا که خود دولت سال گذشته اعلام کرد بالغ بر ۱۲٫۵میلیون دلار فقط قاچاق کالا صورت گرفته است. حال اگر این رقم را با ارز ۴۲۰۰ تومانی نیز محاسبه کنیم چیزی حدود ۵۰ هزار میلیارد تومان می‌شود که رقم بسیار بالایی است. البته فساد فقط خاص بخش‌های اقتصادی نیست و در سایر بخش‌ها نیز می‌تواند رسوخ کند. وقتی کل حقوق و مزایای یک نماینده زیر ۵۰۰ میلیون تومان است، اما برای ورود به مجلس بیش از ۲ میلیارد تومان هزینه می‌کند، قطعا موضوع رانت در اذهان تداعی می‌شود. بنابراین اگر اقتصاد را شفاف کنیم و زمینه‌ای برای رقابت سالم بین بنگاه‌های اقتصادی فراهم کنیم و انحصار را از بین ببریم، می‌توانیم با فساد مبارزه کنیم. شاه‌بیت مبارزه با فساد اقتصادی ایجاد شفافیت در تمام ابعاد اقتصادی و اجتماعی جامعه است. حق مردم این است که از همه امور آگاه باشند.
امروز به جرأت می‌توان گفت بخشی از سیستم پولی و بانکی در اقتصاد ایران غیرشفاف است. نمونه آن نیز بسیار است. آقای بابک زنجانی را سیستم مالیاتی دستگیر نکرد در حالی که این شخص دامنه مالی بسیار گسترده‌ای داشت. کسانی که میلیاردها تومان از بانک سرمایه اخذ کردند و امروز محاکمه می‌شوند از طریق سیستم بانکی این عمل را انجام داده‌اند. اگر سیستم مالی شفافیت لازم را داشت، این مسائل رخ نمی‌داد. از این جهت ۲ راه پیش روی کشور است؛ نخست اینکه دور کشور را سیم خاردار بکشیم یا اینکه به جهان توسعه یافته بپیوندیم. برای این مساله نیز نیاز به تعامل و نقش‌آفرینی در تجارت جهانی داریم. اگر شفافیت را نپذیریم و نارسایی در سیستم بانکی، مالی و بنگاه‌های اقتصادی ادامه داشته باشد، قطعا فساد همه کشور را خواهد گرفت.
امروز اقتصاد ایران بیش از نان شب به شفافیت احتیاج دارد و این شفافیت می‌تواند کشور را به سمت توسعه و پیشرفت اقتصادی رهنمون سازد. امروز کشور ما بهشت دلالان، واسطه‌گران، کلاهبرداران و… است. ضمن اینکه اقتصاد ایران در بخش‌هایی از جهالت اقتصادی رنج می‌برد که مقدمه گمراهی اقتصادی است. اگر دولت درصدد حمایت از تولید ملی است باید شفافیت را نصب‌العین خود قرار دهد. هرچه شفافیت بالاتر باشد فساد کاهش پیدا خواهد کرد.
