دعوای حقوقی بین اداره کل اتباع و مهاجرین خارجی استانداری آذربایجان غربی با اتحادیه تعاون روستایی «مهمانشهر» زیوه را به «ویرانشهر» تبدیل کرده و آتش این اختلاف دامان کارگران اداره اتباع را گرفته است.
به گزارش کردپرس، اردوگاه زیوه در پنجاه کیلومتری ارومیه که روزگاری با هدف پذیرائی از آوارگان عراقی تاسیس شده بود سالهاست به مامنی برای ایرانیان تبدیل شده اما کهنه و مخروبه.
کسانی که در خانه های باقیمانده از زندگی آوارگان عراقی،امروز گذران زندگی می کنند از بی توجهی مسئولین نسبت به حال و روز این مهمانشهر گله و شکایت دارند.
مهمانشهر زیوه بخش سیلوانای ارومیه که مرکز اصلی بازار و تجمع کسبه و اهالی منطقه مرگور بخش سیلوانای ارومیه است، را گاها «اردوگاه زیوه»، «مهمانشهر زیوه»، «دفتر کمیته امورپناهندگان زیوه»، «شورای خودگردان زیوه» هم می خوانند ولی این همه نام و بی سر و سامانی هم عجیب است.
در پی بروز شکل گیری مشکلات حقوقی میان اداره اتباع و مهاجرین خارجی استانداری با اتحادیه تعاونی روستایی از دو سال پیش تاکنون مهمانشهر زیوه به ویرانشهر تبدیل شده است.
جرقه ویرانی مهمانشهر یک اختلاف حقوقی بود!
این اختلاف حقوقی از آنجا آغاز شد که اتحادیه شرکتهای تعاونی روستایی شهرستان ارومیه در این منطقه، ادعای مالکیت بر سر قسمت‌هایی از بازار را مطرح و از ۴۰۰ مغازه این بازارچه، مدعی مالکیت ۱۵۰ مغازه شد.
اتحادیه تعاون روستایی مطابق اسنادی که در اختیار دارند ادعا می کنند که سند شش دانگ این مغازه ها را در اختیار دارند. اما بازاریان و کسبه بازار مهمانشهر زیوه با این ادعا مخالفند و می گویند؛ باصرف هزینه های شخصی نسبت به تعمیر بازار اقدام کرده اند و با حذف نیاز مراجعه روزانه مردم زیوه به ارومیه، کمک شایانی از لحاظ صرفه اقتصادی برای مردم داشته اند و خواهان بقای بازار زیوه هستند.
آنها حتی حاضر شدند برای خاتمه این مسئله پیشنهاد خرید اراضی بازار با قیمت کارشناسی رسمی را مطرح کنند ولی اتحادیه شرکتهای تعاونی روستایی شهرستان ارومیه با این پیشنهاد مخالفت کرده است.
این اختلاف در تمام این مدت دامن بازاریان، کارگران اداره اتباع و ساکنان این اردوگاه را گرفته و عدم خدمات رسانی به مهمانشهر سبب انباشت زباله ها، شکستن انشعابات آب و فاضلاب و مشکلات بسیار دیگری شده است.
بهار امسال هم با بالا گرفتن اختلافات این دو واحد، وکیل مجموعه اتحادیه تعاون روستایی بدون هماهنگی با بخشداری سیلوانا جهت مشخص کردن حدود اربعه، بر درب مغازه های مورد ادعای خود برچسب شناسایی زد.
این مسئله سبب تجمع مغازه‌داران جلوی بخشداری سیلوانا شد و آنها خواستار پیگیری مسئله از سوی بخشداری و استانداری شدند.
در آن زمان ریباز میرزایی بخشدار سیلوانا به خبرنگار کردپرس گفت: مقرر شده تا از طریق استانداری پیگیر این مسئله باشیم تا حقوق مردم بومی در بخش سیلوانا محفوظ بماند.
با طولانی تر شدن پیگیری‌های مسئولین و عدم شفافیت در نتیجه این پیگیری‌ها، فشار از طرف تعاونی روستایی بر بازاریان برای واگذاری مغازه‌ها بیشتر شده است تا جایی که کار به چندین جلسه دادگاه کشیده شد.
در این میان خدمات رسانی در اردوگاه کلا تعطیل شده و در مهمانشهر خبری از نظم و ترتیب نیست. آتش این اختلاف میان اتحادیه تعاون روستایی و اداره اتباع و مهاجرین دامن کارگران این اداره را هم گرفته و از آنها خواسته شده که پس از ۱۵ سال کار کردن در این اردوگاه به خانه هایشان بازگردند.
سرگردانی کارگران اداره اتباع و مهاجرین و حقوق معوقه
یکی از کارگران دفتر امور اتباع به کردپرس می گوید: در پی شکل گیری مشکلات حقوقی میان اداره اتباع و مهاجرین خارجی با اتحادیه تعاونی روستایی مدت ۵ ماه است که حقوق و بیمه کارگران اداره اتباع خارجی پرداخت نمی شود.
او با اشاره به مشکلاتی که از سال گذشته به وجود آمده است ادامه می دهد: از حدود ۱۵ سال پیش در این اردوگاه مشغول کار هستم اما متاسفانه قراردادی با من و اغلب کارگران اداره اتباع امضا نشده است و اکنون این نبود قرارداد سبب شده که عذر ما خواسته شود و از ادامه همکاری با ما منصرف شده اند در حال حاضر نیز حقوق ما پرداخت نمی شود.
یکی دیگر از کارگران اداره امور اتباع و مهاجرین خارجی اردوگاه زیوه هم در گفتگو با خبرنگار کردپرس می گوید: پس از دعوای حقوقی اداره تعاونی روستایی و ادعای مالکیت بخشی از اردوگاه به دستور مراجع قضایی تا رفع حل کامل این پرونده مالکان بخشی که مورد ادعای اتحادیه تعاونی روستایی است، از پرداخت کرایه با حکم قضایی مستثنا شدند.
او ادامه می دهد: بعد از این ماجرا کل اردوگاه نیز به تبع آن عده از پرداخت کرایه خودداری کردند. در حال حاضر ۲ سال است کسی در این اردوگاه کرایه نپرداخته و بالغ بر ۲۰ میلیون تومان بدهی آب و برق وجود دارد اما کسی حاضر به پرداخت نیست.
این کارگر می گوید: حدود هشت کارگر در این اردوگاه کار می کنند و به این شرایط سخت تن داده‌اند اما پس از آن که اختلافی حقوقی میان اداره اتباع و تعاونی روستایی شکل گرفت مغازه‌داران بازارچه زیره مرگور از پرداخت اجاره خودداری کردند و این مسئله سبب شد که اتحادیه نیز اعلام کند در صورت عدم اجاره‌بهای این مغازه داران حقوق به کارگران این دفتر نیز پرداخت نمی شود.
او با بیان اینکه دفتر اتباع ما را به شورای خودگردان پاسکاری می کنند در حالی که شورای خودگردان اردوگاه موجودیتی ندارد اضافه می کند: بارها با مدیرکل اداره اتباع، حراست، استانداری و حراست اداره اتباع در تهران تماس گرفتیم و مشکلات خود را مطرح کردیم و تاکنون نتیجه‌ای حاصل نشده است.
در حال حاضر در این اردوگاه ۶۰ تا ۸۰ خانواده اتباع عراقی، ۲۵۰ خانواده ایرانی و ۴۰۰ مغازه دار حضور دارند.
در حال حاضر نیز تا تعیین تکلیف نهایی دعوای حقوقی اتحادیه تعاونی روستایی بر مغازه های بازارچه زیوه پرداخت حقوق کارگران و خدمات رسانی به مهمانشهر معلق مانده است.
وعده مدیرکل جدید اداره اتباع و مهاجرین روی کاغذ خشک شد!
به گفته کارگر اداره اتباع و مهاجرین؛ تا پیش از اینکه مشکلات حقوقی به وجود بیاید اجاره‌بها از مغازه‌داران و ساکنان اردوگاه دریافت می‌شد و مشکلی وجود نداشت اما از زمانی که مغازه داران اعتصاب کردند و از پرداخت اجاره خودداری کردند این وضعیت دامان کارگران اردوگاه را گرفته و ما در آتش حقوقی میانه تعاونی و اداره اتباع گرفتار شده ایم.
او تاکید می کند: در حال حاضر این اردوگاه به حال خود رها شده و خدمات رسانی به آن به طور کامل متوقف شده است و با مشکلات فراوانی که دارد کسی مسئولیت نمی پذیرد و ما کارگران اداره اتباع هم بیکار در اداره نشسته ایم و کسی خواهان قبول مسئولیت نیست.
این کارگر می گوید: حدود ۷ ماه پیش که مشکلات اردوگاه به اوج خود رسیده بود آب و برق قطع شده بود زباله‌ها در اردوگاه تلمبار شده بودند و مشکلات فاضلاب هم وجود داشت. در آن زمان ما نسبت به عدم پرداخت حقوقمان اعتراض کردیم تا اینکه مدیر کل اداره امور اتباع درخواست کرد که ما کار خود را آغاز کنیم و وعده داد که در ظرف ۱۰ روز مشکلات را حل خواهد کرد.
بر این اساس صورتجلسه ایی امضا شد و کارشناسان بیمه، خانم جعفرزاده مدیرکل اداره اتباع و نماینده کارگران این برگه را امضا کردند، اما با گذشت ۷ ماه هنوز هم این برگه صورت جلسه در دست ما کارگران قرار دارد و مشکلات هم همچنان به قوت خود باقی است.
او می گوید: استانداری آذربایجان غربی این وضعیت را می بیند اما سکوت کرده است چرا کسی تکلیف این مهمانشهر رسیدگی نمی کند و تا چه زمانی کارگران و کسبه و ساکنان محروم این اردوگاه باید در دعوای حقوقی اداره اتباع و اتحادیه روستایی سرگردان باشند؟!
گزارش/ تانیا شعفی / کردپرس
