کلید این اتاق در دست کیست ؟
مگر قابل قبول است که اعضای مناصبی با این اهمیت بدون ردشدن از فیلتر نهادهای امنیتی بر کرسی هیئترئیسه اتاق ایران بنشینند؟ میتوان به بهانه استقلال بخش خصوصی و چنین تعابیری، دربها بهروی هر کسی باز کرد؟ بخش خصوصی مهمتر است یا امنیتملی؟